در تحقیقات و بررسی های زیستی، توالی یابی DNA نقش به سزایی دارد. حال آنکه توالی یابی کل ژنوم باشد یا تنها بخش هایی از ژنوم بررسی شود. به همین منظور روش‌های متعدد توالی یابی ژنتیکی به وجود آمده اند. یکی از این روش ها توالی­ یابی سنگر (Sanger sequencing) یا روش خاتمه زنجیره است که به بررسی بخشی از ژنوم می­‌پردازد. توالی­ یابی سنگر به افتخار فردریک سنگر که اولین بار این روش را ابداع کرد به این نام شناخته می‌­شود.

این روش تا سال ها پرکاربرد ترین روش توالی یابی محسوب می‌شد اما با ورود توالی یابی نسل جدید (NGS) به بازار، این روش جایگزین سنگر برای توالی یابی‌­های با حجم بالا شد. اما همچنان توالی یابی به روش خاتمه زنجیره یکی از روش­‌های پرکاربرد است. در این روش، توالی یابی قطعه های بزرگ تر از 500 نوکلئوتید با 99.99% دقت انجام می‌شود. قطعه های توالی یابی شده به این روش معمولا 300 تا 1000 جفت باز طول دارند.